Lieve vrienden van Victor,
2020 was een jaar om nooit te vergeten,
een jaar waarbij ik door jullie ondersteund werd met diverse initiatieven van spaghetti tot paella avond, steun uit gekende en ongekende hoek.
Weten dat mijn familie en ik er niet alleen voor stonden gaf ons zoveel warmte, sterkte en geloof in de toekomst.
2020 was een jaar waarin ik heel veel tijd in het ziekenhuis doorbracht, spannende momenten, maar ook hoopvolle gebeurtenissen. Telkens goed omringd door een toegewijd doktersteam.
Thuis, in mijn kleine bubbel, werd ik sterker en sterker. Elke dag trainde ik hard met kinesiste Iene en mijn mama, papa en zusje, met de rest van de familie supporterend aan de andere kant van het scherm.
Mijn intensieve trainingen werpen flink hun vruchten af. Ik kan al een paar uur per dag rechtop zitten in mijn speciale stoel. Ik blader in mijn boekjes, duw op de knopjes van mijn tablet of wip mee in mijn stoel met de dansbeats van zusje Laura. Vorige week verbaasde ik de hele familie toen ik besloot een minuutje helemaal alleen rechtop te zitten op het tapijt, zonder hulp. Echte VictorKracht!
Ik heb nog steeds mijn sondevoeding, maar kan nu wel mee aan tafel zitten en mag al eens proeven met een lepeltje van al dat lekkers.
Ik ben heel blij de kans gekregen te hebben om de wereld vanuit een andere positie te zien. Wat een verschil!
Met een optimistische blik op de toekomst wens ik jullie een gezond 2021; blijf volhouden in jullie bubbels - zo houden jullie mij ook gezond en sterk voor de toekomst.
Je kapoen,
Victor, 1 januari 2021
Comments